,,პაიდეას" 5 კითხვა • რუბრიკის სტუმარი: ნესტან ანანიძე
რუბრიკის სტუმარია სოლიდარობის თემის თანადამფუძნებელი და ,,სამოქალაქო დარბაზის'" წევრი ნესტან ანანიძე
ნესტან ანანიძე: თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტი, სოლიდარობის თემის თანადამფუძნებელი და სამოქალაქო დარბაზის წევრი
1. ხულოს მთავარი გამოწვევები:
ხულო მაღალმთიანი აჭარის ჩემთვის გამორჩეული მუნიციპალიტეტია, სადაც ძალიან მშრომელი და თავდაუზოგავი ადამიანები ცხოვრობენ. შეუძლებელიც კია სხვაგვარად იყოს, რადგან დიდი ჯაფის გაწევაა საჭირო, რომ არჩინო რამდენიმე თაობისგან შემდგარი დიდი ოჯახი, გამოიმუშავო ლუკმა პური და დააგროვო მცირეოდენი მატერიალური რესურსი ახალგაზრდებისთვის განათლების მიღების შესაძლებლობის უზრუნველსაყოფად. მოსახლეობის დიდი ნაწილი მესაქონლეობითა და სოფლისმეურნეობით ირჩენდა თავს, თუმცა ეს კულტურა მცირდება თანდათან რადგანაც აღნიშნული საქმიანობიდან მიღებული პროდუქტის რეალიზების შესაძლებლობა არ არსებობს ადგილზე, ხოლო ბათუმში მის ტრანსპორტირებას თავისი ხარჯი აქვს, რაც მისაღები მოგება მინიმუმამდე დაყავს. ეს გარემოება ხულოს მოსახლეობის შრომითუნარიან ნაწილს ძირითადად ახალგაზრდებსა და ჩემი მშობლების თაობას აიძულებს წავიდნენ ბათუმში, იქ იმუშაონ არასტაბილურ სამსახურში, მაგალითად მშენებლობაზე, რესტონრებში, სადაც გაწეულ შრომასთან შედარებით მიზერული ხელფასს იღებენ. პანდემიის დაწყებამდე კი ეს ადამიანები ძირითადად თურქეთში გადადიოდა სამუშაოდ, ამიტომაც მთელი ზაფხულის განმავლობაში ხულოში თუ გაივლიდით მხოლოდ ბავშვებსა და მოხუცებს შეხვდებოდით. პანდემიამ კი ეს შესაძლებლობაც წაართვა ხალხს, რამაც უფრო დაამძიმა როგორც ხულოს ისე აჭარის დანარჩენი ნაწილის მოსახლეობის ცხოვრების პირობები.
ხულოელების ყოველდღიურობა პანდემიის გარდა შუახევჰესმაც დაამძიმა, მათი აზრით მოსავლიანიბის , სასმელი წყლის ნაკადების გაქრობა და შემცირება, ფუტკარის რამდენიმე ოჯახში განადგურება სწორედ ჰესთანაა პირდაპირ დაკავშირებული.
ასევე, ძალიან მნიშვნელოვანი გამოწვევაა ჯანდაცვაზე ხელმიუწვდომლობა. ხულოში მოსახლეობა იღებს მხოლოდ პირველადი და აუცილბელი სამედიცონო დახმარების სერვისებს. არ არსებობს ყველა სახის საჭირო ტექნიკა და ძალიან მცირეა კვალიფიციური სამედიცინო პერსონალი. ამიტომაც, მათ ვისაც აქვთ ფინანსური შესაძლებლობა სერვისის მისაღებად მიდის ბათუმში ან თურქეთში, ხოლო ვისაც არ აქვს რჩება ბედის ანაბარა. ამასთან, მოსახლეობას არ აქვს ინფორმაცია სახელმწიფო უფასო სერვისების შესახებ, თუმცა ვისაც უსარგებლია ისინი ხშირ შემთხვევაში უკმაყოფილონი არიან ხარისხით და ნდობა აქვთ დაკარგული ამ სერვისების მიმართ.
გარდა ამისა, ძალიან სუსტია ხულოს მოსახლეობის ჩართულობა ადგილობრივი თვითმმართველობის განხორციელების პროცესში. სოფლებში თითქმის არ ტარდება დასახლების საერთო კრებები, ძალიან მცირეა მათი ჩართულობა ადგილობრივი თვითმმართველობის ბიუჯეტის ფორმირებაში, თითქმის არ არსებობს ახალგაზრდებისთვის მხარდამჭერი პროგრამები, როცა ამის უზრუნველყოფა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია.
პრობლემურია განათლების ხარსისხი და ახალგაზრდებისთვის შესაძლებლობების ნაკლებობა, განსაკუთრებით ხულოს სოფლებში. ამ შემთხვევაში ძირითადი პრობლემა ის არის რომ სოფლებში არ აარსებობს უცხო ენისა და სხვა სპეციფიკური საგნების პედაგოგების ადამიანისეული რესურსი, რის გამოც რამდენიმე საგანს ერთი და იგივე პედაგოგი ასწავლის. არაფორმალური განათლება კი თითქმის ხელმიუწვდომელია მათთვის.
ცალკე მინდა გამოვყო ქალთა წინაშე არსებული გამოწვევბი. ქალების აბსოლუტური უმრავლესობა არასდროს ყოფილა სოფლის კრებაზე, რომელიც იშვიათად მაგრამ მაინც ტარდება, სადაც სოფლისთვის მნიშვნელოვანი საკითხები განიხილება. სამწუხაროდ, მამაკაცებთან შედარებით მათი ჩართულობა ადგილობრივი თვითმმართველობის განხორციელების პროცესში კიდევ უფრო ნაკლებია. ქალების შრომა თითქმის არ არის გადანაწილებული ოჯახის სხვა წევრებზე და ისინი მძიმე შრომით პირობებში არიან ჩართულნი. საშინაო საქმეებს (ბავშვების აღზრდა, ასაკოვანი ოჯახის წევრების მოვლა, სახლის დალაგება, საჭმლის გაკეთება და ა.შ) ძირითადად ქალები ახორციელებენ. გარდა ამისა, ისინი ჩართული არიან საგარეო საქმეშიც - ბოსტანი , ბაღჩა, ბოსელი, სათიბი თუ სათესი მიწების მოვლა. მათი დღე იწყება დილით ადრე და სრულდება გვიან საღამოს, შესვენების დრო კი თითქმის არ რჩებათ.
ხულო მაღალმთიანი აჭარის ჩემთვის გამორჩეული მუნიციპალიტეტია, სადაც ძალიან მშრომელი და თავდაუზოგავი ადამიანები ცხოვრობენ. შეუძლებელიც კია სხვაგვარად იყოს, რადგან დიდი ჯაფის გაწევაა საჭირო, რომ არჩინო რამდენიმე თაობისგან შემდგარი დიდი ოჯახი, გამოიმუშავო ლუკმა პური და დააგროვო მცირეოდენი მატერიალური რესურსი ახალგაზრდებისთვის განათლების მიღების შესაძლებლობის უზრუნველსაყოფად. მოსახლეობის დიდი ნაწილი მესაქონლეობითა და სოფლისმეურნეობით ირჩენდა თავს, თუმცა ეს კულტურა მცირდება თანდათან რადგანაც აღნიშნული საქმიანობიდან მიღებული პროდუქტის რეალიზების შესაძლებლობა არ არსებობს ადგილზე, ხოლო ბათუმში მის ტრანსპორტირებას თავისი ხარჯი აქვს, რაც მისაღები მოგება მინიმუმამდე დაყავს. ეს გარემოება ხულოს მოსახლეობის შრომითუნარიან ნაწილს ძირითადად ახალგაზრდებსა და ჩემი მშობლების თაობას აიძულებს წავიდნენ ბათუმში, იქ იმუშაონ არასტაბილურ სამსახურში, მაგალითად მშენებლობაზე, რესტონრებში, სადაც გაწეულ შრომასთან შედარებით მიზერული ხელფასს იღებენ. პანდემიის დაწყებამდე კი ეს ადამიანები ძირითადად თურქეთში გადადიოდა სამუშაოდ, ამიტომაც მთელი ზაფხულის განმავლობაში ხულოში თუ გაივლიდით მხოლოდ ბავშვებსა და მოხუცებს შეხვდებოდით. პანდემიამ კი ეს შესაძლებლობაც წაართვა ხალხს, რამაც უფრო დაამძიმა როგორც ხულოს ისე აჭარის დანარჩენი ნაწილის მოსახლეობის ცხოვრების პირობები.
ხულოელების ყოველდღიურობა პანდემიის გარდა შუახევჰესმაც დაამძიმა, მათი აზრით მოსავლიანიბის , სასმელი წყლის ნაკადების გაქრობა და შემცირება, ფუტკარის რამდენიმე ოჯახში განადგურება სწორედ ჰესთანაა პირდაპირ დაკავშირებული.
ასევე, ძალიან მნიშვნელოვანი გამოწვევაა ჯანდაცვაზე ხელმიუწვდომლობა. ხულოში მოსახლეობა იღებს მხოლოდ პირველადი და აუცილბელი სამედიცონო დახმარების სერვისებს. არ არსებობს ყველა სახის საჭირო ტექნიკა და ძალიან მცირეა კვალიფიციური სამედიცინო პერსონალი. ამიტომაც, მათ ვისაც აქვთ ფინანსური შესაძლებლობა სერვისის მისაღებად მიდის ბათუმში ან თურქეთში, ხოლო ვისაც არ აქვს რჩება ბედის ანაბარა. ამასთან, მოსახლეობას არ აქვს ინფორმაცია სახელმწიფო უფასო სერვისების შესახებ, თუმცა ვისაც უსარგებლია ისინი ხშირ შემთხვევაში უკმაყოფილონი არიან ხარისხით და ნდობა აქვთ დაკარგული ამ სერვისების მიმართ.
გარდა ამისა, ძალიან სუსტია ხულოს მოსახლეობის ჩართულობა ადგილობრივი თვითმმართველობის განხორციელების პროცესში. სოფლებში თითქმის არ ტარდება დასახლების საერთო კრებები, ძალიან მცირეა მათი ჩართულობა ადგილობრივი თვითმმართველობის ბიუჯეტის ფორმირებაში, თითქმის არ არსებობს ახალგაზრდებისთვის მხარდამჭერი პროგრამები, როცა ამის უზრუნველყოფა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია.
პრობლემურია განათლების ხარსისხი და ახალგაზრდებისთვის შესაძლებლობების ნაკლებობა, განსაკუთრებით ხულოს სოფლებში. ამ შემთხვევაში ძირითადი პრობლემა ის არის რომ სოფლებში არ აარსებობს უცხო ენისა და სხვა სპეციფიკური საგნების პედაგოგების ადამიანისეული რესურსი, რის გამოც რამდენიმე საგანს ერთი და იგივე პედაგოგი ასწავლის. არაფორმალური განათლება კი თითქმის ხელმიუწვდომელია მათთვის.
ცალკე მინდა გამოვყო ქალთა წინაშე არსებული გამოწვევბი. ქალების აბსოლუტური უმრავლესობა არასდროს ყოფილა სოფლის კრებაზე, რომელიც იშვიათად მაგრამ მაინც ტარდება, სადაც სოფლისთვის მნიშვნელოვანი საკითხები განიხილება. სამწუხაროდ, მამაკაცებთან შედარებით მათი ჩართულობა ადგილობრივი თვითმმართველობის განხორციელების პროცესში კიდევ უფრო ნაკლებია. ქალების შრომა თითქმის არ არის გადანაწილებული ოჯახის სხვა წევრებზე და ისინი მძიმე შრომით პირობებში არიან ჩართულნი. საშინაო საქმეებს (ბავშვების აღზრდა, ასაკოვანი ოჯახის წევრების მოვლა, სახლის დალაგება, საჭმლის გაკეთება და ა.შ) ძირითადად ქალები ახორციელებენ. გარდა ამისა, ისინი ჩართული არიან საგარეო საქმეშიც - ბოსტანი , ბაღჩა, ბოსელი, სათიბი თუ სათესი მიწების მოვლა. მათი დღე იწყება დილით ადრე და სრულდება გვიან საღამოს, შესვენების დრო კი თითქმის არ რჩებათ.
ნესტან ანანიძე
2. როგორ ხედავ სახელმწიფოს როლს ამ საკითხების გადაჭრის კუთხით?
სახელმწიფოს დიდი პოზიტიური ვალდებულება აკისრია ამ საკითხების გადაჭრის კუთხით. მაშინ როცა მაღალმთიანი აჭარის ძირითადი ნაწილის შემოსავლის წყაროა სოფლის მეურნეობა მან ხელი უნდა შეუწყოს ამ დარგის განვითარებას. თუნდაც, მწარმოებლისთვის, გლეხისთვის შექმნას შესაძლებლობა სოფლის ნაწარმის ადგილზე რეალიზება მოახდინოს. ადამიანებს შეუქმნას პირობები რათა არ მოუწიოთ მათ სამუშაოდ ქალაქში ან საზღვარგარეთ წასვლა და თავის საცხოვრებელ გარემოში შექმნას შემოსავლის წყარო. სწორედ, სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს იმ ადამიანების უფლებების დაცვა, ვისაც ზიანი მიადგა შუახევჰესის მშენებლობით. ჯანდაცვის საკითხს რაც შეეხება, აუცილებელია სახელმწიფოს მხრიდან გაუმჯობესდეს მის მიერ მოწოდებული სერვისის ხარისხი. აჭარაში არსებობს მრავალი სოციალური სერვისი, თუმცა საზოგადოებამ არ იცის ამ სერვისების შესახებ, ამიტომ ისინი გამოუყენებელი რჩება. ასევე, სახელმწიფოს ვალდებულებაა დახვეწოს დეცენტრალიზაცია და სუბსიდიარობის პრინციპი. ადგილობრივმა თვითმმართველობამ კი უნდა უზრუნველყოს მთლიანად მოსახლების, მათ შორის ქალებისა და ახალგაზრდების ჩართულობის გაზარდა ადგილობრივი თვითმმართველობის განხორციელების პროცესში. რის საფუძვეზეც ადგილობრივ თვითმმართველობის მიერ წარმოებული პოლიტიკა უნდა პასუხობდეს მოსახლეობის საჭიროებებს.
სახელმწიფოს დიდი პოზიტიური ვალდებულება აკისრია ამ საკითხების გადაჭრის კუთხით. მაშინ როცა მაღალმთიანი აჭარის ძირითადი ნაწილის შემოსავლის წყაროა სოფლის მეურნეობა მან ხელი უნდა შეუწყოს ამ დარგის განვითარებას. თუნდაც, მწარმოებლისთვის, გლეხისთვის შექმნას შესაძლებლობა სოფლის ნაწარმის ადგილზე რეალიზება მოახდინოს. ადამიანებს შეუქმნას პირობები რათა არ მოუწიოთ მათ სამუშაოდ ქალაქში ან საზღვარგარეთ წასვლა და თავის საცხოვრებელ გარემოში შექმნას შემოსავლის წყარო. სწორედ, სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოს იმ ადამიანების უფლებების დაცვა, ვისაც ზიანი მიადგა შუახევჰესის მშენებლობით. ჯანდაცვის საკითხს რაც შეეხება, აუცილებელია სახელმწიფოს მხრიდან გაუმჯობესდეს მის მიერ მოწოდებული სერვისის ხარისხი. აჭარაში არსებობს მრავალი სოციალური სერვისი, თუმცა საზოგადოებამ არ იცის ამ სერვისების შესახებ, ამიტომ ისინი გამოუყენებელი რჩება. ასევე, სახელმწიფოს ვალდებულებაა დახვეწოს დეცენტრალიზაცია და სუბსიდიარობის პრინციპი. ადგილობრივმა თვითმმართველობამ კი უნდა უზრუნველყოს მთლიანად მოსახლების, მათ შორის ქალებისა და ახალგაზრდების ჩართულობის გაზარდა ადგილობრივი თვითმმართველობის განხორციელების პროცესში. რის საფუძვეზეც ადგილობრივ თვითმმართველობის მიერ წარმოებული პოლიტიკა უნდა პასუხობდეს მოსახლეობის საჭიროებებს.
3. რა არის აჭარელი მუსლიმური თემის მთავარი გამოწვევები?
აჭარელი მუსლიმი თემის პირველ მთავარ გამოწვევას წარმოადგენს ბათუმის თავისუფლების მეჩეთის მშენებლობის საკითხი. ჩემთვის ძალიან მტკივნეულია, რომ დღემდე ქართველ მუსლიმებს ქვაფენილზე გვიხდება ლოცვის შესრულება. ხოლო ის, რომ მეჩეთის მშენებლობის მოპოვებისთვის სასამართლოში გვიწევს საქმის წარმოება კიდევ უფრო მძიმეა ჩვენთვის. ეს არსებითი ზიანის მომტანია, როგორც ჩვენი თემისთვის ისე ზოგადად ქვეყნისთვის, რადგან ბათუმის ახალი მეჩეთის გარშემო განვითარებული მოვლენები ასუსტებს საერთო სულისკვეთებას ერთად ვაშენოთ სამართლებრივი, დემოკრატიული და თანასწორობის იდეის მატარებელი სახელმწიფო.
მნიშვნელოვანი გამოწვევაა, მედრესეების - მუსლიმი ახალგაზრდების სასწავლებლების მიმართ სახელმწიფოს უსამართლო დამოკიდებულება. წინა წლებში სახელმწიფომ აღნიშნულ მედრესეებს დაუწესა რეგულაციები, რომელთა გამო ვეღარ შეძლეს ფუნქციონირების გაგრძელება. ოჯახების მძიმე სოციალურ-კონომიკური მგომარეობის ფონზე კი ახალგაზრდებისთვის განათლების მიღების შესაძლებლობის უზრუნველყოფის ერთადერთ საშუალებას ეს მედრესეები წარმოადგენდა, განსაკუთრებით გოგონებისთვის, რადგან მედრესეებში აბიტურიენტებისა და სკოლის მოსწავლეების მომზადება არსებითი ფინანსური შეღავათებით ხდებოდა.
მესამე მნიშვნელოვან გამოწვევად გამოვყოფდი ქართველი მუსლიმების მიმართ არსებულ სიძულვილის ენას, რომელსაც აღვივებს როგორც მაღალი თანამდებობის პირების მიერ წარმოთქმული დაუფიქრებელი განცხადებები, ისე ულტრამემარჯვენე ნაცინალისტური დაჯგუფების ქმედებები. ეს კი ხელს უშლის, სოლიდარული, თანასწორი და ერთიანი სამოქალაქო საზოგადოების მშენებლობის პროცესს.
აჭარელი მუსლიმი თემის პირველ მთავარ გამოწვევას წარმოადგენს ბათუმის თავისუფლების მეჩეთის მშენებლობის საკითხი. ჩემთვის ძალიან მტკივნეულია, რომ დღემდე ქართველ მუსლიმებს ქვაფენილზე გვიხდება ლოცვის შესრულება. ხოლო ის, რომ მეჩეთის მშენებლობის მოპოვებისთვის სასამართლოში გვიწევს საქმის წარმოება კიდევ უფრო მძიმეა ჩვენთვის. ეს არსებითი ზიანის მომტანია, როგორც ჩვენი თემისთვის ისე ზოგადად ქვეყნისთვის, რადგან ბათუმის ახალი მეჩეთის გარშემო განვითარებული მოვლენები ასუსტებს საერთო სულისკვეთებას ერთად ვაშენოთ სამართლებრივი, დემოკრატიული და თანასწორობის იდეის მატარებელი სახელმწიფო.
მნიშვნელოვანი გამოწვევაა, მედრესეების - მუსლიმი ახალგაზრდების სასწავლებლების მიმართ სახელმწიფოს უსამართლო დამოკიდებულება. წინა წლებში სახელმწიფომ აღნიშნულ მედრესეებს დაუწესა რეგულაციები, რომელთა გამო ვეღარ შეძლეს ფუნქციონირების გაგრძელება. ოჯახების მძიმე სოციალურ-კონომიკური მგომარეობის ფონზე კი ახალგაზრდებისთვის განათლების მიღების შესაძლებლობის უზრუნველყოფის ერთადერთ საშუალებას ეს მედრესეები წარმოადგენდა, განსაკუთრებით გოგონებისთვის, რადგან მედრესეებში აბიტურიენტებისა და სკოლის მოსწავლეების მომზადება არსებითი ფინანსური შეღავათებით ხდებოდა.
მესამე მნიშვნელოვან გამოწვევად გამოვყოფდი ქართველი მუსლიმების მიმართ არსებულ სიძულვილის ენას, რომელსაც აღვივებს როგორც მაღალი თანამდებობის პირების მიერ წარმოთქმული დაუფიქრებელი განცხადებები, ისე ულტრამემარჯვენე ნაცინალისტური დაჯგუფების ქმედებები. ეს კი ხელს უშლის, სოლიდარული, თანასწორი და ერთიანი სამოქალაქო საზოგადოების მშენებლობის პროცესს.
4. მომავლის ხედვა:
ჩემი აზრით, ქართველ მუსლიმთა უფლებრივი მდგომარეობის გაუმჯობესებისთვის საჭიროა ხელისუფლებაში მოსული ყველა პირი და საქართველოს სამოქალაქო საზოგადოება აანალიზებდეს, რომ ჩვენ ვართ ამ ქვეყნის სრულუფლებიანი მოქალაქეები. უნდა შეწყდეს დისკრიმინაციული მიდგომები და ორმაგი სტანდარტების დანერგვა კონსტიტუციური უფლებების უზრუნველყოფის პროცესში, როგორც ქართველი მუსლიმების ისე საქართველოს სხვა არადომინანტური ეთნიკური და რელიგიური ჯგუფების მიმართ და მესამე, ქართველ მუსლიმებს ბათუმის მერიამ უნდა მოგვცეს ნებართვა ბათუმის თავისუფლების მეჩეთის მშენებლობის თაობაზე.
ჩემი აზრით, ქართველ მუსლიმთა უფლებრივი მდგომარეობის გაუმჯობესებისთვის საჭიროა ხელისუფლებაში მოსული ყველა პირი და საქართველოს სამოქალაქო საზოგადოება აანალიზებდეს, რომ ჩვენ ვართ ამ ქვეყნის სრულუფლებიანი მოქალაქეები. უნდა შეწყდეს დისკრიმინაციული მიდგომები და ორმაგი სტანდარტების დანერგვა კონსტიტუციური უფლებების უზრუნველყოფის პროცესში, როგორც ქართველი მუსლიმების ისე საქართველოს სხვა არადომინანტური ეთნიკური და რელიგიური ჯგუფების მიმართ და მესამე, ქართველ მუსლიმებს ბათუმის მერიამ უნდა მოგვცეს ნებართვა ბათუმის თავისუფლების მეჩეთის მშენებლობის თაობაზე.
5. ,,ახალგაზრდები ხულოსთვის":
„ახალგაზრდები ხულოსთვის" არის მნიშვნელოვანი თვითორგანიზებული საინიციატივო ჯგუფი, რომელიც შეიქმნა პანდემიის დაწყების შემდეგ და აერთიანებდა ხულოელ ახალგაზრდებს. გაერთიანების მიზანი იყო პანდემიის პერიოდში დახმარებოდნენ ძირითადად სასურსათო კალათებით ან სხვა საჭიროებებით ხულოში მცხოვრებ სოციალურად დაუცველ, მრავალშვილიან, შეჭირვებულ და შეძლებისდაგავრად ყველა იმ ოჯახს ვისაც ჭირდებოდა მხარდაჭერა.
გარდა ამისა, მინდა მცირედი მოგიყვეთ აჭარელი ახალგაზრდების ახალი გაერთიანების „სოლიდარობის თემის" შესახებ. ეს არის რეგიონალური ახლადშექმნილი ორგანიზაცია, რომლის მისაა რეგიონის (აჭარის) შესახებ ცნობადობის ზრდა, კულტურული მემკვიდრეობის წარმოჩენა, სოციალური და სამოქალაქო ჩართულობის გაძლიერება, მუსლიმი თემის თვითორგანიზების მხარდაჭერა და სოლიდარობის პრაქტიკის დამკვიდრების ხელშეწყობა. ჩვენ ვისწრაფვით სოლიდარული, სამართლიანი და ინკლუზიური სამოქალაქო საზოგადოების მშენებლობისკენ, სადაც ყველა სოციალური ჯგუფის წარმომადგენელს შეეძლება საკუთარი უფლებების დაცვა, ღირსეული და უსაფრთხო ცხოვრება. კონკრეტული აქტივობების სანახავად კი შეგიძლიათ ეწვიოთ ჩვენს ფეისბუქ გვერდს.
„ახალგაზრდები ხულოსთვის" არის მნიშვნელოვანი თვითორგანიზებული საინიციატივო ჯგუფი, რომელიც შეიქმნა პანდემიის დაწყების შემდეგ და აერთიანებდა ხულოელ ახალგაზრდებს. გაერთიანების მიზანი იყო პანდემიის პერიოდში დახმარებოდნენ ძირითადად სასურსათო კალათებით ან სხვა საჭიროებებით ხულოში მცხოვრებ სოციალურად დაუცველ, მრავალშვილიან, შეჭირვებულ და შეძლებისდაგავრად ყველა იმ ოჯახს ვისაც ჭირდებოდა მხარდაჭერა.
გარდა ამისა, მინდა მცირედი მოგიყვეთ აჭარელი ახალგაზრდების ახალი გაერთიანების „სოლიდარობის თემის" შესახებ. ეს არის რეგიონალური ახლადშექმნილი ორგანიზაცია, რომლის მისაა რეგიონის (აჭარის) შესახებ ცნობადობის ზრდა, კულტურული მემკვიდრეობის წარმოჩენა, სოციალური და სამოქალაქო ჩართულობის გაძლიერება, მუსლიმი თემის თვითორგანიზების მხარდაჭერა და სოლიდარობის პრაქტიკის დამკვიდრების ხელშეწყობა. ჩვენ ვისწრაფვით სოლიდარული, სამართლიანი და ინკლუზიური სამოქალაქო საზოგადოების მშენებლობისკენ, სადაც ყველა სოციალური ჯგუფის წარმომადგენელს შეეძლება საკუთარი უფლებების დაცვა, ღირსეული და უსაფრთხო ცხოვრება. კონკრეტული აქტივობების სანახავად კი შეგიძლიათ ეწვიოთ ჩვენს ფეისბუქ გვერდს.
